سازهای ریک با انواع اسکین، سنج و کیف گیگ
ریک (که به آن تنبور، دف یا دف نیز گفته می‌شود، در ترکی به عنوان تف ترجمه می‌شود) یک طبل قاب تک سر است، از پوستی است که روی یک قاب کشیده شده و در داخل قاب زنگ‌هایی (سنج) وصل شده است. ریق یک ساز ضربی تمپو در موسیقی ترکی است. ریک سابقه طولانی دارد. انواع تنبور که نوعی طبل باز است نیز در قبایل باستانی یافت می شود. از اعراب از طریق اسپانیا به اروپا رسید و تامبور د باسک نامیده شد. در سومر باستان از طبل های حلقه ای بزرگ در مراسم استفاده می شد. طبل های کوچک تری در بین النهرین، مصر، اسرائیل، یونان و روم استفاده می شد.
ویژگی های Riq
رج همچنین دارای چندین ویژگی است. یک قرقره ریک معمولی دارای قطری بین 20 تا 40 سانتی متر است. عرض قرقره می تواند بین 4 تا 6 سانتی متر متغیر باشد. یک روکش چرمی نازک در یک یا دو جا به این قرقره کشیده می شود. با توجه به منطقه کاربری، هدف و ویژگی‌های فرهنگی ناقوس‌های ریق می‌توان اطراف آن را چسباند. ویژگی های Riq به شرح زیر است:
- ریک در موسیقی محلی رایج است و سالهاست که ساز قابل توجهی در این سبک در اروپا بوده است.
- Riq اغلب برای آموزش موسیقی به کودکان استفاده می شود و اغلب در موسیقی ایجاد شده برای سرگرمی کودکان استفاده می شود.
- ریک به طور سنتی از یک حلقه چوبی ساخته می شود.
- سر ریک را معمولاً روی حلقه می زنند و سپس به حلقه چوبی می چسبانند.
- تنبور سنتی که برای ارکستر استفاده می شود دارای 20 جفت سنج است. این تعداد ممکن است برای گروه تنبور و ارکستر کمتر باشد.
- Riq معمولاً نیازی به تنظیم ندارد زیرا صدای ضربه زدن به دستگاه تحت الشعاع زنگ ها قرار می گیرد.
- از زمانی که تنبور اختراع شد، تغییراتی در آن ایجاد شد، اما از بسیاری جهات، هنوز هم بسیار شبیه ساز اصلی هستند.