ساز کودوم یکی از مهمترین سازهای کوبه ای موسیقی کلاسیک ترکیه است که خاستگاه آن آناتولی است. کودوم در کنار نی، ریباپ و هلیله یکی از سازهای اصلی موسیقی مولوی است. این ساز در گذشته معمولاً در مراسم مذهبی به ویژه در موسیقی مهتر نواخته می شد که اهمیت زیادی داشت. تاریخچه ساز کودوم بر اساس فرهنگ مولوی است. کودوم ابتدا توسط مولوی ها برای نواختن در مراسم مذهبی استفاده شد و بعدها توسعه یافت. کودوم در قرن بیستم جای خود را در موسیقی کلاسیک ترکیه باز کرد. ساز کودوم به ویژه در موسیقی کلاسیک ترکیه و موسیقی صوفی استفاده می شود.
از کشیدن پوست شتر یا بز بر روی دو بدنه کاسه‌شکل مجزا با اندازه‌های مختلف که در کنار هم قرار گرفته‌اند به وجود می‌آید. با چوب های نرم یا متوسط نرم چوبی به نام zahme بازی می شود. دو کاسه تشکیل دهنده بدنه از مس آهنگری یا چوب ساخته شده اند. طبل های کوچک در ساختار کودوم قطری در حدود 28 تا 30 سانتی متر و ارتفاع حدود 16 سانتی متر دارند. این طبل ها به سمت پایین باریک می شوند و شبیه شکل نیمکره ای هستند. دلیل اینکه اندازه دو کاسه با یکدیگر متفاوت است، به دست آوردن یک تایم متفاوت در حین اجرا است. در زیر بدنه، استوانه‌های توخالی به نام سیمیت قرار داده می‌شود تا از تغییر رنگ کودوم با تماس با زمین جلوگیری کند و به نوازنده تمایلی برای تسهیل اجرا بدهد. بدنه فلزی کودوم معمولاً با چرم پوشانده می شود و از صداهای بلند جلوگیری می شود.