5 هنرمند برتر باگلاما (ساز) در جهان

نشت ارتاش

وی در دهکده ای کوچک متولد و بزرگ شد. پدرش نیز نوازنده بود. Neşet Ertaş از سن جوانی نواختن ویولن و باگلاما را آموخت. با پدرش ، آنها در عروسی ها بازی می کردند. وی پس از انتقال به استانبول ، یکی از آهنگهای پدرش را ضبط کرد و شروع به معروف شدن کرد. او آهنگ های محلی ناشناس را در کنار آهنگ های خودش می خواند و پخش می کند. در آن زمان که مردم او را بسیار می شناختند و دوستش داشتند ، بیمار شد و مجبور شد سالها در آلمان زندگی کند. پس از بازگشت او دوباره کنسرت ها و ضبط های خود را آغاز کرد. Neşet Ertaş هنوز هم از هنرمندان ساز ساز بسیار قابل احترامی است.

عارف سا

او در سال 1945 متولد شد. او همیشه از کودکی به موسیقی علاقه داشت. در روستایی که در آن زندگی می کرد ، تا 14 سالگی ، او در مورد سنت "aşık" آگاهی یافت و بسیاری از آهنگ های محلی را از سنت کلامی آموخت. پس از گذراندن درس ها ، وی در رادیو دولتی به یک هنرمند باگلاما تبدیل شد ، در کنار آن ، آهنگ های خود را می ساخت و ضبط می کرد. آریف ساغ به خاطر برخورد مدرن با موسیقی محلی ترک ، معرفی موسیقی و سازهای ترکی به جهان و موضع گیری سیاسی اش مشهور است. وی در مدرسه موسیقی خود بیش از 40.000 دانش آموز نواختن باگلاما را آموزش داد.

اورهان گنسبای

Orhan Gencebay یک هنرمند بسیار مشهور ترک است که با استفاده از صدای منحصر به فرد خود ، تکنیک های بازی باگلاما به سبک آزاد و اختراع ژانر موسیقی جدید با تلفیق موسیقی محلی ترکی با بسیاری از سبک های دیگر شناخته شده است. هنگامی که سبک موسیقی او را "موسیقی عربی" می نامند ، او با گفتن "این نام ناکافی برای تعریف سبک او است" از آن امتناع می ورزد. وی خواننده ، هنرمند ساز ، آهنگساز ، تنظیم کننده و همچنین بازیگر است.

ارکان اوگور

وی یک هنرمند ترکی باگلاما است که موسیقی سنتی محلی و ساخته های خود را اجرا می کند. ارکان اوگور موسیقی را با ویولن و باگلاما آغاز کرد ، پس از فارغ التحصیلی از دانشکده مهندسی شیمی ، وی همچنین در هنرستان تحصیل کرد و در کنار باگلاما به سازهای زهی زیادی تسلط یافت. او می خواست ملودی های شرقی را با گیتار کلاسیک بنوازد ، بنابراین "گیتار بدون فرت" را ابداع کرد که دامنه صدای بیشتری را امکان پذیر می کند. او با بسیاری از نوازندگان مشهور از ژانرهای مختلف چه در صحنه و چه در ساخت و تنظیم موسیقی همکاری کرد.

آشیک ویسل

او "Aşık" و "Ozan" بسیار معروف از ترکیه است. کلمات aşık (ashik) و ozan (bard) برای یک شاعر یا خواننده سنتی استفاده می شود که هنگام خواندن داستان های حماسی سنتی یا ساخته های کوتاه تر و اصلی خود ، باگلاما بازی می کند. آنها همچنین به عنوان حامل سنت کلامی قلمداد می شوند ، ریشه فرهنگ آشیک به جوامع ترکی شامی برمی گردد. امروزه این یک سنت است که مجریان زیادی ندارد. Aşık Veysel یکی از آخرین این سنت در نظر گرفته شده است.

وی در 7 سالگی بینایی خود را از دست داده است. پدرش یک ب bagغلاما به او داد و شروع به خواندن اشعار عامیانه با او کرد. عاشق ویسل خود را وقف نواختن باگلاما و آواز خواندن کرد. پس از شناخته شدن در جشنواره ای برای شعرهای عامیانه ، با تشویق احمد كوتسی تكر ، شروع به نوشتن و خواندن شعرهای خود كرد. او به دور کشور سفر کرد و برنامه اجرا کرد. اگرچه او به تنهایی سابقه ای ندارد ، اما امروز هم همه آهنگ ها و شعرهای او را می دانند.