همه آنچه باید درباره Buzuq بدانید

 نام این ساز ممکن است از بوزوک ترکی (شکسته یا بی نظم) گرفته شده باشد، این ساز به Bozuk düzen bağlama، کوک باغلامای ترکی اشاره دارد. ایده دیگر برای ریشه این نام این است که از عبارت فارسی تنبور بزرگ به معنای "عود تنبور بزرگ" گرفته شده است.

در این مقاله به بررسی چیستی بوزوق، تفاوت‌های بوزوق عربی و کردی و نحوه نواختن بزوق خواهیم پرداخت.

بوزوق چیست؟

بزوق که معمولاً به عنوان تک ساز نواخته می شود، بخشی از ارکستر معمولی عرب نیست. این موسیقی با نوازندگان کولی دوره گرد همراه است و می توان آن را در محیط های محلی و شهری در سراسر شام و سوریه یافت.

بزوق یک عود پردار با گردن بلند با دو رشته سیم فلزی دوتایی (C4) و سه تایی (G3) است که با یک تکه نازک شاخ یا یک مضراب پلاستیکی نواخته می شود. رشته های فلزی صدای روشنی تولید می کنند و توزیع فرت (24 فرت قابل تنظیم) طیف وسیعی از گزینه های میکروتونال را امکان پذیر می کند.

بوزوق شبیه ساز ترکی است و بدنه آن از یک تکه چوب به شکل عامیانه آن ساخته شده است. بدنه از دنده های متمایز تشکیل شده است و شامل گیره های مکانیکی به جای چوبی به شکل مدرن و شهری آن است.

 شاید برای شما جالب باشد: 5 هنرمند برتر قانون در جهان

تفاوت بین بزوق عربی و کردی چیست؟

بزوق عربی یک ساز زهی عود مانند با بدنی کوچکتر و گردنی بلندتر است. شکل آن شبیه بوزوکی یونانی و ساز ترکی است. بوزوق یک ساز فولکلور انفرادی است که در شرق مدیترانه (فلسطین، اردن، لبنان و سوریه) سرچشمه گرفته است. با این حال، آن را با دیگر سازهای سنتی گنجانده است، زیرا در اواسط قرن بیستم در موسیقی پاپ عربی رایج شد. از آن زمان در چندین ضبط و اجرای زنده به عنوان بخشی از گروه عربی گنجانده شده است.

بوزوق کردی که گاهی با نام های بوزوک، بیزیک یا بیزیق نیز شناخته می شود، عودی است پردار با گردن بلند. فرض بر این است که اصل آن عثمانی باشد، اما به دلیل وجود تن‌های مدیترانه‌ای و آناتولی، می‌توان آن را به بوزوکی یونانی و ساز ترکی نیز مرتبط دانست. دارای جعبه صوتی است که با صدای عود قابل مقایسه است. گردن بوزوق کردی دارای 24 فرت قابل تنظیم است و می تواند فواصل میکروتونال ایجاد کند. بزوق کردی ابتدا توسط کردها و ترکمن ها به کار گرفته شد، اما اکنون توسط اعراب برای همراهی آهنگ ها و در اجراهای تقسیم عربی نیز استفاده می شود. بوزوق های کردی ما توسط استادکاران ساخته شده و در فروشگاه ما به فروش می رسد. کاسه هایشان گردویی، صورتشان صنوبر، گردنشان افرا و تخته انگشتانشان آبنوس است.

چگونه Buzuq را بازی کنیم؟

برای نواختن بوزوق قدیمی از یک قطعه کوچک شاخ یا یک پلکتوم پلاستیکی استفاده شد که دارای دو رشته سیم فلزی، دوتایی (C4) و سه تایی (G3) بود. Buzuq-ها در حال حاضر با سه رشته سیم ساخته می شوند تا دامنه آنها افزایش یابد. سیم‌های فلزی همراه با میخ‌های تنظیم فلزی (که مشابه آنهایی هستند که روی گیتار یافت می‌شوند)، صدای روشنی تولید می‌کنند، و توزیع فرت رایج‌ترین ربع‌تون‌ها را پوشش می‌دهد. این، همراه با توانایی بازیکن در تنظیم دقیق زمین خود با حرکت دادن اندکی فرها، به buzuq این امکان را می‌دهد تا با متداول‌ترین ترازوهای مقامی با دقت کافی برخورد کند.